HUMANOID

Chowam się za dużym krzakiem, w zaroślach dokładnie zasłaniających moją postać. Skonsternowany patrzę na zastalą sytuację. Bezszelestnie machajac dłonią lapiac sie za policzki i krecąc przecząco głową ...

Niezadowlony z przebiegu akcji rozglądam sie wokól.

Wóz nam uciekł, jeśli nie odbiliśmy go z wozu, to w ratuszu tym bardziej nam sie to nie uda. Tam gwardzistów jest zapewne kilka razy wiecej od n ...

Spoglądam na gwardzistę obojętnym wzrokiem. Lecz jestem pewien, że przyszedl tu aby uruchomić procedury i najprawdopodobniej niedługo nas stąd zabiorą. Trzeba obmyślić dokładnie plan- myślę sobie.

...

Uważnie słucham historii, którą opowiada Mikkoli i z zaskoczeniem przyjmuję fakty z naszych przygód, które przytacza gnom. Już chcę się do niego zwrócić, lecz momentalnie stwierdzam, że teraz nie jest ...

Z z uśmiechem, który moze wydawać sie szaleńczym, reaguję na lamenty Theo.

Theodiusie, jak nastepnym razem bedziesz chciał zginać, to daj znać. niczego nie bedziemy wysadzac a i na granatch zaoszc ...

Ze złością i zdziwieniem patrzę na białowłosego maga. Jeszcze wieksze zdziwienie wzbudził we mnie osobnik z rudymi bokobrodami. Sapię. Myślę co robić. Patrząc na zachowanie moich towarzyszy, momentaln ...

Mocny wybuch i złość białowłosego maga sprawiają mi przyjemność i satysfakcję, lekko usmiecham sie pod nosem. Lecz usmiech szybko znika w momencie gdy spostrzegam Garreta- demona. Podnoszę głowę przy ...

Szybko wyskakuję z powozu i dynamicznie podbiegam kilka kroków. Gdy widzę że mój plecak sie rozdarł odwracam głowę w jego stronę, ale po sekundzie znów patrzę w stronę napastników, tak jakby moje rze ...

Lekko odsłaniam firankę wisząca w oknie wozu i obserwuję napastników, chcę się dokłądnie zorientować gdzie sie znajdują. Wyjmuję z plecaka rusznicę i tzry granaty. Dwa chowam aby mieć blisko przy sobi ...

Napaść powoduje we mnie przyływ adrenaliny i lekki przypływ energii. Nie wychodzę z wozu lecz wychylaąc się na wszystkie strony dokładnie oserwuję gdzie stoją napastnicy i jak rozmieszcone są okoliczn ...

Siedzę spokojnie i rozglądam się wokół, patrząć na zmieniający sie krajobraz. Sceny z odcinaniem ręki, wlewaniem świętego spirytusu i śmierć unosząca się w powietrzu wypompowały ze mni eresztki energi ...

Po odłożeniu ciała Garreta do wozu mówię do obecnych:

Jedźmy stąd jak najszybciej, no chyba, że chcecie poszukać elfki. Theo dokąd chcesz zawieźć Garreta i Luggiego? Moim zdaniem nie zaopiekujemy s ...

Cała sytuacja zrobiła na mnie duże wrażenie, lecz pomimo tego podchodzę do ciała Garreta i podnoszę je mniej więcej z taką mina, z jaką grabarz niesie trumnę, czyli bez żadnych emocji. Biorę na ręce T ...

Uwaga gnoma nie powoduje żadnej reakcji z mojej strony. Lecz to co mówi następnie, sprawia że mam chęć zadać pytanie Grretowi. Podchodzę do stołu na którym leży , opieram ręce o jego brzegi.

Powied ...

Wybucham głośnym, gwałtownym śmiechem. To słowa Garreta powodują we mnie takie zachownie. Nie wiem, czy smieję się z powodu beznadziejności sytuacji i tak chcę sie wyładować, czy po prostu śmiechem ch ...